Lekarze twierdzą, że połączenie któregokolwiek z tych leków wzrasta twoje ryzyko zawału serca

Większość ludzi w U.S. Miej co najmniej jeden leki na receptę, które regularnie przyjmujemy, ale wielu z nas nie zatrzymuje się na tym. W rzeczywistości średnia liczba przepisanych pigułek przyjmowanych regularnie przez Amerykanów wynosi cztery. Nawet jeśli nie masz wielu recept, istnieje szansa, że ​​od czasu do czasu dodajesz leki bez recepty (OTC). Niezależnie od tego, czy dostałeś go od farmaceuty, czy zamówiłeś na Amazon, każdy lek może mieć poważne konsekwencje, jeśli nie jest prawidłowo zabrane-a to obejmuje to, co bierzesz. Teraz lekarze ostrzegają przed niepokojącą klasą meds, która mogłaby wpłynąć na twoje serce w pewnych okolicznościach. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czego nie powinieneś miksować.

Przeczytaj to następne: to jest nie. 1 Objaw ataku serca ludzie ignorują, twierdzą lekarze.

Setki tysięcy ludzi w U.S. mieć zawał serca co roku.

Zawały serca są dalekie od rzadkich. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) ktoś doświadcza tego potencjalnie śmiertelnego zdarzenia co 40 sekund w U.S. Agencja twierdzi, że co roku stanowi około 805 000 osób.

Jak się okazuje, możesz nawet mieć zawał serca, nie zdając sobie z tego sprawy, ponieważ CDC ostrzega, że ​​około 1 na 5 zawałów serca. „Szkody są wyrządzone, ale osoba nie jest tego świadoma” - wyjaśnia agencja.

Oczywiście są rzeczy, które narażają Cię na zawał serca, takie jak konkretne „warunki zdrowotne, styl życia, wiek i historia rodziny”, zgodnie z CDC. Wiemy również, że określone leki, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), mogą zwiększyć ryzyko zawału serca. Ale to nie są jedyne leki, z którymi musisz być bardzo ostrożny.

Łączenie niektórych leków może zwiększyć ryzyko zdarzenia serca.

Istnieje inny czynnik, który musisz wziąć pod uwagę, zastanawiając się nad ryzykiem zawału serca: lista leków. Według David Seitz, MD, lekarz certyfikowany przez zarząd i dyrektor medyczny detoksykacji Ascendant, powinieneś zachować ostrożność przy przyjmowaniu jakichkolwiek leków, które mogą powodować wzrost poziomu potasu, takich jak inhibitory ACE i niektóre leki moczopędne.

Łączenie więcej niż jednego leku, który podnosi poziom potasu, może pozostawić wysokie poziomy potasu we krwi. „Chociaż potas jest niezbędnym elektrolitem, zbyt wiele może być niebezpieczne”, ostrzega Seitz.

Eksperci z Cleveland Clinic zauważają, że zbyt dużo potasu może zwiększyć ryzyko zawału serca. W rzeczywistości badanie z 2016 r. Opublikowane w American Journal of Medicine stwierdził, że hiperkaliemia-która jest nazwą nadaną stanowi wysokiego poziomu potasu-jest powszechny u pacjentów, którzy kończą się hospitalizowane z powodu zawału serca. A spośród tych pacjentów pacjenci z najwyższym maksymalnym poziomem potasu również mają zwiększone ryzyko śmiertelności.

„Wysoki poziom potasu może powodować nieregularne bicie serca”, wyjaśnia Seitz. „Kiedy serce bije nieregularnie, może nie pompować wystarczającej ilości krwi do reszty ciała. Może to prowadzić do zawału serca."

Aby uzyskać więcej porad zdrowotnych dostarczanych prosto do skrzynki odbiorczej, zapisz się do naszego codziennego biuletynu.

Hiperkaliemia może być trudna do rozpoznania, dopóki nie będzie za późno.

Zdrowie dorośli zwykle mają poziomy potasu, które spadają w dowolnym miejscu między 3.5 i 5.0 milimole na litr (MMOL/L). „Hiperkaliemia ma miejsce, gdy potas we krwi jest więcej niż 5.0 mmol/l, " Benjamin Gibson, Pharmd, specjalista ds. Medycyny funkcjonalnej i założyciel Awesome My Can To lepiej zrobić razem, mówi Najlepsze życie.

Nerki naturalnie filtrują nadmiar potasu z twojego ciała, ale kiedy masz zbyt dużo tego minerału w twoim układzie, nerki staje się „trudniejsze, aby usunąć je z krwi”, według Gibsona.

Kiedy potas buduje się we krwi bez filtrowania, możesz zacząć doświadczać objawów hiperkaliemii, takich jak ból brzucha, biegunka, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, osłabienie mięśni, nudności lub wymioty lub wymioty. Ale niektórzy ludzie w ogóle nie mają objawów.

„Nie zawsze możesz powiedzieć, kiedy poziom potasu jest wysoki” - wyjaśniają eksperci z kliniki Cleveland. „Wiele osób z łagodną hiperkaliemiią nie ma żadnych znaków ani tych, które łatwo je odrzucić. Objawy często przychodzą i odchodzą i mogą pojawić się stopniowo przez tygodnie lub miesiące.„AE0FCC31AE342FD3A1346EBB1F342FCB

W rezultacie poziomy potasu mogą nadal się budować, a nawet możesz mieć zawał serca, zanim zdałeś sobie sprawę, że masz hiperkaliemię. „Wysoki poziom potasu może również powodować inne poważne problemy, takie jak uszkodzenie nerek, paraliż lub śmierć” - mówi Seitz.

Porozmawiaj z lekarzem o tym, czy leki może podnieść poziom potasu.

Istnieje wiele różnych leków, które mogą podnieść poziom potasu, a niektórzy ludzie nie zdają sobie sprawy, że przyjmują więcej niż jeden lek, który może to zrobić, według Seitz. Dlatego zawsze powinieneś poinformować lekarza o wszystkich lekach, które już bierzesz przed przepisaniem czegoś innego.

„Jeśli przyjmujesz leki podnoszące poziom potasu, ważne jest, aby poziomy potasu regularnie sprawdzały dostawcę opieki zdrowotnej”, radzi Seitz. „Pamiętaj, aby porozmawiać również z lekarzem o ryzyku hiperkaliemii i jak temu zapobiec."

I to nie tylko łączenie leków, o które musisz się martwić. Będziesz także chciał omówić inne części swojego stylu życia z lekarzem, jeśli bierzesz jakikolwiek lek, który zmienia poziom potasu.

„Ważne jest, aby unikać produktów spożywczych i napojów, które są bogate w potas. Niektóre przykłady żywności o wysokim potasie obejmują banany, pomarańcze, pomidory i ziemniaki ”, wyjaśnia Seitz. „Ponadto niektóre napoje i soki sportowe są również wysokie w potasie. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą o najlepszym sposobie uniknięcia produktów spożywczych i napojów o wysokiej zawartości potasu."

Best Life oferuje najbardziej aktualne informacje od najlepszych ekspertów, nowych badań i agencji zdrowotnych, ale nasze treści nie mają zastąpić profesjonalnych wskazówek. Jeśli chodzi o leki, które przyjmujesz lub inne pytania zdrowotne, zawsze skonsultuj się z lekarzem bezpośrednio.