Ponownie spotkałem się z moim byłym mężem. Oto jak sprawić, że wszystko działa.

Kiedy poznałem męża, Aarona, byłem trochę zagubiony. Był 1995-wysokość ery grunge--byłem twardą dziewczyną Goth, żyjącym alternatywnym stylem życia w Seattle.

W tym czasie widziałem kogoś, kto był trochę przegrany-na dodatek, zdradzał mnie. Szczerze mówiąc, po prostu nie wiedziałem, czego szukałem. Okazało się, że odpowiedzią był Aaron.

Mój przyjaciel zaprosił go na moje 20. urodziny w styczniu 1995 roku. Gdy tylko zobaczyłem Aarona, wiedziałem, że różni się od każdego innego mężczyzny, którego znam. Był w wojsku i od Środkowego Zachodu, więc był dość powściągliwy. Był prosty w moim ostrym. Pomimo naszych różnic, od razu to odejdziemy. Później powiedział mi, że wiedział, że będę jego żoną, gdy tylko mnie zobaczy.

Spotkając się z Aaronem, po raz pierwszy poczułem, że nie musiałem ukrywać żadnego aspektu mojej osobowości ani martwić się, że zamierzam go odstraszyć. Wiedziałem, że Aaron pokochałby mnie i zaakceptować mnie wszystkich. Moja matka zawsze mówiła, że ​​wie, że mężczyzna, którego zamierzam poślubić. Kiedy poznała Aarona, powiedziała mu: „Musisz ją poślubić, zanim ucieknie."

Zaproponował miesiąc w związku. Wtedy graliśmy w grę z naszymi przyjaciółmi, w której przepływaliśmy po papierowych podkładkach i pisaliśmy historie, mając każdą osobę na linii. Pewnego dnia graliśmy w całodobową restaurację Trucker, a Aaron napisał: „Czy wyjdziesz za mnie?„Oczywiście powiedziałem tak. Notę przez wiele lat, zanim wyrzuciłem ją w gniew po rozwiedzeniu. Chciałbym mieć to teraz.

Pobraliśmy się 22 kwietnia 1995 r., Nieco ponad trzy miesiące po pierwszym spotkaniu. Nasza ceremonia była w domu moich rodziców zaledwie kilka godzin poza Seattle. Mój tata posprzątał ganek i ozdobił go kwiatami wszędzie. To było po prostu piękne.

Od razu zaczęliśmy próbować dziecka, ale miałem pewne problemy z płodnością, ponieważ później dowiedziałem się, że to endometrioza. Trzy lata później mieliśmy naszą córkę, Moirę, i wtedy zaczęły się kłopoty.

Naprawdę podobało mi się bycie gospodynią domową i matką. Jednym z głównych celów mojego obecnego bloga, tworzenia go w domu, jest to, że współczesne kobiety nie powinny patrzeć z góry na domem, jak „regresywne.„To wybór, z którego jestem teraz dumny.

Ale w tym czasie czułem się winny, że nie działał, ponieważ powiedziano mi, że dorastałem, że muszę mieć karierę. I poza Aaronem wszyscy-nawet moi własni rodzice, nie mogłem „po prostu” być gospodynią domową, mimo że w głębi duszy tak naprawdę chciałem.

Czułem się, jakbym nie mógł być osobą, którą chciałem, i niesprawiedliwie zacząłem to rzucić na Aarona. Zacząłem buntować się, wracając do moich starych sposobów imprezowania i trzymania się całej nocy.

Nie pomogło to, że po urodzeniu Morii moje libido zmniejszyło się. Aaron nie czuł się już tak, jakbym go pociągał. Gdy zaczęliśmy dryfować, wszedł do komputerów i gier wideo. Oboje uciekliśmy do tych światów fantasy, które sprawiły, że rozwijamy się coraz dalej.

W 2000 roku czułem się, jakbym sam w małżeństwie, więc poprosiłem o rozwód. To było bardzo bolesne dla Aarona i też dla mnie nie było łatwe. Ale przekonałem go, że to najlepsza decyzja dla naszej córki.

Po rozwodzie nasz związek był bardzo napięty. Ale wciąż byliśmy w życiu nawzajem z powodu Moiry. A kiedy już kiedyś podzieliliśmy się emocjonalnym połączeniem, trudno go naprawdę zerwać.

W końcu Aaron zdecydował, że zamierza wyprowadzić się z Waszyngtonu, bliżej swojej mamy w Luizjanie. Zacząłem widzieć kogoś innego, ale nawet mój chłopak wiedział, że moje serce jest z Aaronem. W pewnym momencie zapytał: „Dlaczego jesteś ze mną? Oczywiście nadal jesteś zakochany w swoim mężem. Musisz to naprawić.„AE0FCC31AE342FD3A1346EBB1F342FCB

Prawda była taka, że ​​nadal kochałem Aarona, ponieważ był dobrym człowiekiem i niesamowitym ojcem. Więc wziąłem Moirę i udałem się do Luizjany i powiedziałem Aaronowi, że chcę spróbować rozwiązać wszystko. Był tym obawiał, ale chciał mieć związek z córką i dla nas, więc zgodził się, więc zgodził się.

W końcu osiedliliśmy się w Waszyngtonie. W 2005 roku ponownie ożeniliśmy się w założeniu, że było to najlepsze dla naszej córki. Ale nadal byliśmy ssani w tym samym błędnym cyklu. Wychodziłbym, imprezowałbym i zaniedbał Aarona i jego potrzeby, a on zniknąłby w grach komputerowych.

Wreszcie, dwa lata temu, przyszedł do mnie i powiedział, że skończył. Nasza córka była w tym momencie dorosłym i naprawdę nie czuliśmy się, jakbyśmy mieli już coś wspólnego. „Kocham cię”, powiedział mi, „ale nie jestem mężczyzną, którym chcę być."

Aaron był cichą osobą. Nigdy nie powiedział wiele o tym, z czego był niezadowolony, więc to, co powiedział mi, że naprawdę mnie zszokowało. Ujawnił, że czuł się, jakby tłumił swoje chrześcijaństwo przez całe nasze małżeństwo, ponieważ byłem poganinem od 16. (Wychowałem Mormon, ale odrzuciłem się od wiary podczas moich zbuntowanych nastoletnich lat.)

Zawsze wiedziałem, że Aaron był chrześcijaninem, ale nie wiedziałem, że nasze różne przekonania odbiły.

Tej nocy spał na kanapie, a ja nie opuściłem naszej sypialni przez 24 godziny. Nie jadłem. Nie spałem. A potem zrobiłem coś, czego nigdy nie zrobiłem: zacząłem kolanę i modliłem się za męża. „Chcę tylko, żeby był szczęśliwy i naprawdę poczuł się, jakby był kochany” - powiedziałem, do którego nie byłem pewien.

Następnego dnia Aaron wszedł do sypialni i powiedział: „Dlaczego nadal jesteś ze mną?„Odpowiedziałem”, ponieważ cię kocham, ty idioto."

Odtąd wszystko całkowicie się zmieniło. Aaron i ja zaczęliśmy prowadzić wiele rozmów na temat tego, co oznacza dla niego chrześcijaństwo, a w swoim czasie zacząłem odkrywać własną duchowość.

Pewnego dnia mój przyjaciel zaprosił mnie do lokalnego kościoła. Nigdy nie lubiłem szczególnie kościołów ani żadnej zorganizowanej religii, ale ta wydawała się inna. Gdy stałem podczas ceremonii, poczułem obecność Boga i zacząłem płakać.

Przekonałem, że Aaron-Who został wychowany. Podczas ceremonii zwrócił się do mnie i powiedział: „Znaleźliśmy dom."

Zostałem ochrzczony kilka miesięcy później dla siebie. Powiedziałem Aaronowi, że czuję się jak część mnie, że zawsze tłumiłem, że w końcu jest wolny. „Czekałem na 22 lata, żebyś to powiedział” - odpowiedział.

Dzisiaj nie zawsze chodzimy do kościoła w niedziele, ale jeśli nie, spędzamy dzień na czytaniu Biblii lub po prostu byciu razem. To dzień, który jest nam poświęcony i naszej rodzinie, kiedy nic innego nie może przeszkodzić.

Patrząc wstecz, zdaję sobie sprawę, że żyłem swoim życiem na podstawie tego, czego oczekiwali inni ludzie. Kiedy stałem się chrześcijaninem, zdałem sobie sprawę, że nikt nie ma znaczenia i że powinienem żyć dla Boga, ja i mojego męża.

Poddałem się Chrystusowi. I to sprawiło, że moje małżeństwo jest silniejsze, ponieważ tak wiele chrześcijaństwa koncentruje się na spojrzeniu poza sobą. Obecnie przestrzegamy znacznie bardziej biblijnego podejścia do małżeństwa. Mówimy o naszych mocnych stronach i naszych słabościach. Przyjął bardziej tradycyjną rolę męską i adoptowałem bardziej tradycyjną kobietę. Uzupełniamy się teraz, zamiast pracować przeciwko sobie.

W końcu spotykaliśmy się jako zespół. Mamy te same cele. Jesteśmy zgodni z naszymi przekonaniami i tym, co chcemy osiągnąć w życiu. I po raz pierwszy w naszym życiu małżeńskim czuję, że jesteśmy tym, kim mieliśmy być.

I aby uzyskać więcej prawdziwych opowieści o małżeństwie, sprawdź, że poślubiłem młodszą kobietę. Oto dlaczego tego żałuję.

Ten esej został zredagowany i skondensowany dla jasności.

Aby odkryć więcej niesamowitych tajemnic o życiu najlepszego, Kliknij tutaj Aby śledzić nas na Instagramie!