20 osób, które prawie popełniły samobójstwo, ujawniają, co ich powstrzymało

Tragiczna utrata Kate Spade I Anthony Bourdain Ten tydzień był bolesnym przypomnieniem o tym, że nawet ludzie, którzy odnoszą sukcesy i wydają się mieć nieskończenie godne pozazdroszczenia życie, mogą być zagrożone samobójstwem. W rzeczywistości osoby w średnim wieku, takie jak Spade i Bourdain, są jednym z najbardziej dotkniętych demografii choroby, która rocznie twierdzi 45 000 Amerykanów.

Dlatego jest tak znaczące, że wiele celebrytów zgłosiło się, aby dzielić się tym, jak radzą sobie z własnymi mrocznymi myślami. Dwayne The Rock Johnson Niedawno otworzył się na temat własnej walki z depresją, udowadniając, że nie ma nic „niemęcznego” w wyrażaniu uczucia smutku. Ryan Reynolds Niedawno ujawnił, że jego optymistyczna, komiczna osobowość jest mechanizmem samoobrony dla niektórych bardzo poważnych problemów z lękiem. James Marsden rozmawiał o znaczeniu, że nie rozważanie twoich uczuć. I w wywiadzie dla Best Life, 13 Powód, dlaczego aktor Ross Butler, Who występuje w hitowym programie, który bezpośrednio zajmuje się samobójstwem nastolatków, podzielił się tym, jak pokonuje poczucie samotności i strachu.

Chodzi o to, że wszyscy, bez względu na to, jak jasne i błyszczące, ich życie może wyglądać na zewnątrz, zmagają się z tymi problemami. Gdy ludzie zmagali się z wiadomościami o Bourdain, celebrytki zabrały się na Twittera, aby podzielić się hołdami o celebrycie szefa kuchni i opublikować liczbę krajowych ratunków zapobiegania samobójstwom w 1-800-273-8255. Na Reddit, który w rzeczywistości oferuje duże wsparcie dla osób cierpiących na depresję, użytkownicy udostępnili swoje ulubione wideo Bourdaina, takiego, który naprawdę uchwycił jego hojność, humor, dowcip i zdolność do dostrzeżenia piękna w zwykłych rzeczach.

Zapobieganie samobójstwom rozwinęło się megathread, zapraszając ludzi, którzy byli na krawędzi samobójstwa, aby podzielić się tym, co sprawiło, że zmienili zdanie. Możesz przeczytać niektóre historie wyznaczone z tego wątku poniżej. W końcu możemy powiedzieć o 12 samobójczych znakach ostrzegawczych ukrytych na widoku i wielu sposobach, w jaki twoi bliscy mogą ukrywać ich depresję, ale nic nie przypomina słuchania ludzi, którzy byli na skraju otchłani i znaleźli swoją drogę z powrotem.

1 Robienie planów na jutro

„Jestem matką malucha, który zmarł na raka. Nic nie mógłby zrobić, aby zapobiec mi zabijaniu się- oprócz słuchania i obecności. Nie dotarłem do nikogo. Bycie samobójstwem oznacza, że ​​chcesz umrzeć- nikt nie mógł mnie o tym mówić. Moja rodzina wiedziała, że ​​walczę, a oni obserwowali mnie zmiany.Kupili mi moje ulubione potrawy, obserwowali ze mną wyścig Ru Paula od tygodni (poważnie… z jakiegoś powodu byłam jedyną rzeczą, jaką mogłem obejrzeć.) Słuchali mnie płacz i nie próbowali mi podawać rozwiązań. Po prostu powiedzieli „Wiem”. Mieliśmy kod słowo-ziemniak. Gdybym powiedział ziemniaka, oznaczało to, że potrzebowałem kogoś, kto byłby ze mną fizycznie przedstawieniem… szybko. Zawsze był plan na następny dzień- „jutro zjemy lunch w tym meksykańskim miejscu, ok?„Jutro poszukajmy specjalnego znacznika ogrodowego na wiele mil.„Myślę, że to była duża część tego- plan na następny dzień oznaczał, że musiałem iść dalej. Minęły prawie cztery miesiące, odkąd zmarł mój 3 -latek i wciąż mieszkam."

2 zakłócenia

„Straciłem syna o imieniu Miles. Miał tydzień. To było nagle. Pewnego dnia był zdrowy, różowy i krzyczliwy, następny był niebieski i poszedł na zatrzymanie akcji serca. 2 lipca skończy dziesięć lat. Moim „jedynym programem I Can Watch” był okropny program randkowy „Next” na MTV. W nocy, w którym zmarł, mój mąż (chłopak w tym czasie) i ja siedziałem w pokoju hotelowym (ponieważ nie mogliśmy iść do domu i stawić czoła jego rzeczom) i graliśmy w kooperacyjną grę planszową przez całą noc. Zrobiliśmy przerwy na płacz i krzyki, a potem graliśmy. Ta głupia gra utrzymywała mnie przy życiu, jestem tego pewien. Musiałem też zawsze mieć plan na jutro. Nawet gdyby to było to, co miałem zjeść na śniadanie. Były dni, w których tak mocno płakałam, że myślałem, że płakanie mnie zabije. Musiałem zmusić się do zatrzymania się, pewnie, że miałem dosłownie umrzeć z powodu złamanego serca… Jestem prawie dekadę, a niektóre dni wciąż nie mogę uwierzyć, że jestem członkiem tego klubu."

3 Myślenie o samobójstwie jako działaniu

„Próbowałem samobójstwo w wieku 19 lat. Myślę, że najtrudniejszą rzeczą dla osób niebędących suicydalnymi jest to, że wielu samobójczych ludzi nie chce się zabić, po prostu chcą przestać istnieć.Właściwie przejście przez kroki pisania notatki i podejmowanie tabletek było niezwykle trudne i cały czas myślałem przez cały czas, że byłoby o wiele łatwiej, gdybym mógł po prostu zasnąć i nigdy się nie obudzić. To było straszny Myślenie, że potencjalnie się zabiłem, podczas gdy śmierć nie mogłem kontrolować ani nie miałem mniejszej kontroli, po prostu…. Potem są wszyscy i wszystko inne do rozważenia. Złapałem się również wielokrotnie, życząc, że cały świat się skończy, abym mógł przestać istnieć, ale potem ani ja, ani moi bliscy nie musieliby poradzić sobie z bólem lub przegapić dobre życie.Znalazłem te rzeczy naprawdę trudno do wyartykułowania w wieku 19 lat. Tak czuje się wielu przygnębionych ludzi."

4 Nie boję się przyznać, że popełniłeś błąd

„Pracuję nad kontrolą zatrucia. Jednym z naszych głównych prac jest udzielanie porad szpitali opiekującym się pacjentom, którzy przedawkowali.Nigdy nie zapomnę jednej nastoletniej dziewczyny, która przedawkowała tylenol i najwyraźniej wkrótce tego żałowała, ale bałem się, że ktoś powiedział. Nie powiedziała nikomu dopiero 3 dni później. Wpadła do ER, nie śpiąc, rozmawiając i umarła, czekając na przeszczep wątroby. Zostawiła po sobie zerwaną rodzinę i więcej przyjaciół, niż zdała sobie sprawę.Jeśli przyjedziesz do szpitala w ciągu kilku godzin od przyjmowania tabletek, można to naprawić. Nie bój się uzyskać potrzebnej pomocy."

5 psów

„W 2015 roku byłem świeżo po cudownym miesiącu miodowym z moją niesamowitą żoną, kiedy uderzyłem trochę nisko. Jestem maniakalnym depresją i jestem przyzwyczajony do wzlotów i upadków, ale ten niski nie zniknął. Myślałem, że jestem silniejszy niż moja depresja, ale po prostu toczyłem. Po około 6 miesiącach mój małżonek ledwo był w stanie się tam zawiesić i spędzał dużo czasu u matki w innym mieście, ponieważ… przegrywałem siebie. Boże Narodzenie w tym roku żona była na uroczystości jej rodziny, siedziałem sama w sypialni dla gości i miałem 9 mm w dłoni. Walczyłem i płakałem i gniewnie i… w mojej głowie rozwijał się koszmar. Nie mogłem tego zrobić. Wpuściłem mojego psa, a on wskoczył na mnie i lizał mnie i machał ogonem, więc spędzałem z nim przez chwilę i odłożyłem broń. Obiecałem mojej żonie, że postaram się wprowadzić zmiany niezbędne do powrotu do zdrowia i szybkiego do przodu, jesteśmy w połowie jej ciąży z naszą pierwszą! To chłopiec! Jestem bardzo aktywny fizycznie i mam coś do pracy, a teraz nadchodzący syn, który zasługuje na świetny zestaw rodziców. Moja żona jest niesamowita i utknęła ze mną w czasach, w których bym się zostawił… zrobiła, co mogła, kiedy mogła, biorąc pod uwagę, jak bardzo odepchnąłem wszystkich w tym czasie. Nigdy nie mogę jej spłacić za to, że była wobec mnie lojalna, kiedy nie sądzę, że zasłużyłem na lojalność, mam tylko nadzieję, że dam jej i mojemu synowi najlepszego męża i taty do końca życia. W tym czasie planowałem sprawić, że wszyscy mnie nienawidzą, więc nikt nie tęskniłby za mną, kiedy w końcu się zabiłem. To był mroczny wzór, który zmusił mnie do stracenia tego, kim byłem. Jestem dzisiaj inną osobą i nauczyłem się rozpoznawać znaki i nie ignorować moich „małych minimów.„Nigdy nie przegapię okazji, aby powiedzieć mojej żonie, jaka ona jest cudowna. Dodałem również fizycznie aktywną część, ponieważ powrót do formy i bycie fizycznym zmęczeniem jest dla mnie niezwykle terapeutyczne."

6 Realizowanie ludzi cię kochają

„Kiedy byłem nastolatkiem, miałem złe problemy z depresją i lękiem, które doprowadziły do ​​bardzo autodestrukcyjnego zachowania. Wiele razy wyobrażałem sobie, że się zabiję i pewnej nocy byłem na to robił. Wrócił do domu pijany i smutny i zaczął się wycinać, co było jedną z moich metod radzenia sobie z moimi emocjami. Siedziałem w łóżku, płacząc, próbując znaleźć odwagę, by przeciąć głębiej i zakończyć. Potem mój pies Snoopy wskoczył na łóżko i położył mi głowę na kolanach. Dzięki niemu zdałem sobie sprawę, że po prostu nie mogę tego zrobić ani moim rodzicom i przyjaciołom. Uratował mi życie tej nocy. Następnego dnia postanowiłem otworzyć się na rodziców i poprosić ich o pomoc w znalezieniu pomocy, co było ogromnym krokiem naprzód. Czasami wymaga przypomnienia, że ​​ktoś cię kocha, aby pomóc ci zacząć kochać siebie."

7 Poważnie jednak psy

„Kupiłem psa. Mam bardzo pracowite życie, więc ludzie pytają mnie, czy jej żałuję, ponieważ wszystkie psy są wysokie konserwacja. Muszę ją spacerować kilka razy dziennie, nakarmić, bawić się, posprzątać za nią, usuń włosy psa. Nie żałuję tego. Dostałem ją do jednego celu, którego nie powiem. Ponieważ jestem samotny. Ponieważ kiedy jestem w moim najbardziej samotnym, nie mam do nikogo zwrócić. Mam ją, bo wiem, że gdybym umarł, coś by za mną tęskni, więc nie mogę jej zostawić."

8 Również koty

„Mam teraz 2 na 2 w próbach samobójczych przez mojego kota. Tylko jej gapienie się i miauka. Zawsze masz coś lub kogoś w pobliżu; To może po prostu cię uratować.„Inny użytkownik też napisał:„ W 2012 roku straciłem prawie wszystko: moja praca, moja żona, moi przyjaciele i ja wyobcowałem moją rodzinę. Pewnego razu się zbliżyłem. Wszystko było gotowe, z wyjątkiem tego, że nie wiedziałem, co zrobić dla moich kotów. Musiałem się upewnić. Im więcej o tym myślałem, tym bardziej zdałem sobie sprawę, że mnie potrzebują. Nikt inny by ich nie pokochał tak, jak ja. Te małe kule fuzz mnie potrzebują. Teraz, za każdym razem, gdy czuję się przygnębiam, po prostu przytulę moje koty i pamiętam."

9 Pomoc zawodowa

„Byłem samobójczy około 6 miesięcy temu po tym, jak moja dziewczyna/najlepsza przyjaciółka mnie opuściła. Zdecydowałem, że w końcu potrzebowałem pomocy. Wiedziałem, że mam głębokie problemy, ale nie chciałem się z nimi poradzić. Zawsze je zamaskowałem i znalazłem sposoby na odwrócenie uwagi. Poszedłem do lekarza rodzinnego i zostałem skierowany do psychiatry i widziałem kilka przez ostatnie kilka miesięcy. Z dumą mogę powiedzieć, że w tym tygodniu był mój pierwszy tydzień od lat, że mogę powiedzieć, że byłem naprawdę szczęśliwy i dumny z siebie. To staje się lepsze. To naprawdę tak jest. Nawet gdy jesteś w najgłębszej dziurze. Ale nie możesz tego zrobić sam. Nie możesz po prostu pokryć swoich problemów. Musisz je zniszczyć."

10 Uświadomienie sobie, jak bardzo zaszkodzi Twoim bliskim

AE0FCC31AE342FD3A1346EBBB1F342FCB

„Próbowałem się zabić pod koniec maja tego roku. Czułem, że uderzyłem w dno, a wtedy wydawało się, że to jedyny wyjście. Straciłem kobietę, którą kochałem, zacząłem pić codziennie, raniłem wielu ludzi emocjonalnie. Pomyślałem, że jeśli odepchnę wszystkich, łatwiej byłoby odpuścić. Nie czuję się komfortowo, mówiąc, jak to zrobiłem, ale kiedy odzyskałem przytomność, zadzwoniłem do przyjaciela, który mi pomógł. Tak się cieszę, że nie udało mi się. Kiedy byłem małym dzieckiem, moja mama i ja weszliśmy na mojego brata nieświadomego po zawieszeniu i jest to obraz, który jest smażony w moim mózgu. Na szczęście przeżył, ale nigdy nie zapomnę krzyków agonii mojej mamy, a jej błagała Boga, gdy próbowała go obudzić. Myśl o tym, że musi to ponownie przejść, gwarantuje, że już nigdy tego nie spróbuję. Zamiast chcieć umrzeć we śnie, jestem bardzo wdzięczny za każdy dzień, że się budzę. Ponieważ każdy dzień to nowy początek."

11 Rozmowa z kimś

„Prawie dokładnie rok temu jeden z moich najlepszych kolegów o nazwie Drunk w środku nocy, mówiąc mi, że to zakończy, i chciał przeprosić za to i podziękować za to, że był jedynym, który go wesprzył. Tak się przestraszyłem i zacząłem dzwonić do ludzi, którzy byli na tej samej imprezie, w której uczestniczył wcześniej i udało mu się znaleźć go w pobliżu idzie samotnie w kierunku torów kolejowych. Pobiegłem w jego stronę i zatrzymałem go. Tej nocy rozmawialiśmy prawie pięć godzin. Zgodziliśmy się, żeby spróbował terapii.Zadziałało. Tleast dla niego, a teraz jest w drodze do realizacji kariery w dziedzinie projektowania graficznego.Wzywam wszystkich, którzy przynajmniej czują się przygnębione."

12 Jak prawdziwe, psy

„Mam tu psa. Gdybym pewnego dnia nie wrócił do domu, nigdy nie przestałby siedzieć przy drzwiach, czekając na mnie. Nigdy nie przestałby tęsknić za moim zapachem i głosem. Nigdy nie przestałby życzyć jeszcze jednego spaceru, jeszcze jednej gry w gonienie ze mną laser. Nigdy nie przestałby wyskoczyć, by zerkać przez okno, kiedy usłyszał, jak ktoś wchodzi na chodnik, i pozwolił, by jego serce było wypełnione radosną nadzieją chwilą. Bez względu na to, ile razy ta nadzieja została rozbita, nigdy nie puścił. W ten sposób jest doofusem.Każdy inny w moim życiu może w końcu się z tym pogodzić. Możesz im wyjaśnić, co się stało, a przynajmniej byliby w stanie zrozumieć, gdyby nie zaakceptować. Ale mój mały brązowy pies siedział na zawsze, zastanawiając się, dlaczego nie wróciłem do domu. I miał do tej pory wystarczająco ciężkie życie. Byłem jego jedynym przyjacielem, kiedy nikogo nie miał, a on był mój.Bez względu na to, przez co przechodzę w życiu, wprowadzenie go przez tego rodzaju cierpienie nie jest czymś, co moja dusza kiedykolwiek pozwoliłaby mi. W przeciwnym razie prawdopodobnie zrobiłbym to już."

Rzeczywiście, jeśli jest jedna rzecz, której nauczyliśmy się od słynnego psa, który czekał na dworcu kolejowym jego zmarłego człowieka, aby codziennie wrócić do domu przez dziewięć lat, dziewięć miesięcy i piętnaście dni, to to, że psy nigdy się z tego nie dostaną.

13 Uświadomienie sobie, jak wpłynie to na twoje dzieci

„Proszę, nie używaj powiedzenia„ To trwałe rozwiązanie problemu tymczasowego.„Może to dotyczyć kogoś, kto cierpi na depresję sytuacyjną. Depresja, która znika. Dla kogoś z przewlekłą depresją nigdy tak naprawdę nie znika. To nie jest tymczasowy problem. Można to zarządzać. Możesz być lepszy. Możesz nauczyć się żyć prawie normalnie. Ale kiedy osoba cierpi od lat, ledwo żyje, ledwo w stanie wstawać z łóżka przez większość poranka, nie jest to tymczasowy problem. Kiedy byłem w moim najgorszym depresji i usłyszałem to powiedzenie po raz pierwszy, słyszałem: „To stałe rozwiązanie trwałego problemu” i wiesz co? To było pocieszające. To było zachęcające w niewłaściwy sposób. Chciałem po prostu przestać istnieć. Nie muszę się martwić o budzenie się następnego ranka.To, co mnie przeżyło, to wiedza, że ​​zniszczę życie moich dzieci. Wiedziałem, że obwiniają siebie. Nawet gdybym pomyślał, że lepiej im tam nie było i że ich uszkadzam. Gdybym odebrał sobie życie, byłoby dla nich znacznie gorzej."

14 ograniczenie alkoholu

„Mam 22 lata i od około czterech lat jestem samobójczy. Trzy tygodnie temu próbowałem samobójstwo, biorąc kilka tabletek. Wiem, że mam ludzi, którzy mnie kochają i wspierają, ale depresja ma okropny sposób, aby poczuć się na nie, a ja byłoby lepiej beze mnie.Nie czuję się już w ten sposób, a wycinanie alkoholu z mojego życia uświadomiło mi o tym. Jeśli zmagasz się i używasz substancji, rozważ rezygnację z niej, a nawet cięcia. Spędziłem lata używając alkoholu, aby poradzić sobie z moimi uczuciami, i ostatecznie był to powód, dla którego potrzebowałem resuscytacji, aby utrzymać mnie przy życiu.Mam teraz ponad dwa tygodnie trzeźwy i wszystko się poprawia. Dostanę do 23."

15 Uświadomienie sobie, że zniszczy twoich rodziców

„Próbowałem samobójstwo przez przedawkowanie, kiedy byłem gimnazjum w szkole średniej. Mam około 22 lat, więc minęło 6 lat. Wziąłem całą butelkę acetaminofenu na 100 hrabstwach i powiedziałem niektórym „nie pożegnałem”. Nie chodziłbym do tego, co zrobiłem, ale wiedzieli z moich oczu, że też mnie nie było, więc zabrali mnie do szpitala i zmusili mnie do spożycia tego absolutnie przerażającego płynnego węgla. Rzuciłem to na cały środek nocy, ale kiedy obudziłem się w pewnym momencie, zobaczyłem, jak moja mama odwróciła się modląc się i płaczę i nigdy tego nie zapomnę. Drugim widokiem, który mnie od tego powstrzymuje, jest teraz, że mój tata płacze, gdy sprawdził mnie na oddziale. Przez całe życie nigdy nie widziałem, żeby płacze.Ludzie tam kochają. Nawet jeśli nie masz rodziny, która Cię wspiera, są tam przyjaciele. Około dwa lata później dostałem króliczki dla zwierząt i kocham je na śmierć. Nie wyobrażam sobie, żeby zostawić moje zwierzęta, a kiedy jestem zmartwiony emocjonalnie, podchodzę i pogłasę je w ciszy, a to pomaga mi się nie trochę uspokoić i wyprostować się. To trudne, ale to coś. Terapia pomogła mi i moja rodzina otworzyć się na siebie o rzeczy, które trzymałem, co spowodowało, że przeszedłem przez krawędź. Teraz, szczególnie będąc kimś, kto wie z pierwszej ręki, co czuje się ta ciemna pustka."

16 innych osób interweniujących

„Trzy razy próbowałem samobójstwo. Pierwszy próbowałem rozbić nadgarstki i zatrzymał mnie mój przyjaciel z dzieciństwa. Po drugiej stronie pistoletu w ustach i usłyszałem, jak mój siostrzeniec śmieje się z drugiej strony domu i nie mogłem tego zobaczyć. Trzeci, który zgromadziłem pistolet, wybrałem moją lokalizację, aby wyjść na boisko, poszedłem do zamknięcia wszystkich moich kont bankowych, aby zostawić moje pieniądze dla mojej rodziny. Moja siostra znalazła moją notatkę, powiedziała moim tatom (który jest gliną), a jego koledzy oficerowie odebrali mnie w pracy, a ja byłem hospitalizowany. Należy zająć się chorobą psychiczną. Jako ktoś, kto z tego powodu cierpi, wiem, jak trudno jest rozmawiać o tym. Spędziłem lata milczące o mojej chorobie. byłem zawstydzony. Myślałem, że to moja wina i powinienem być w stanie sobie z tym poradzić. myliłem się. Kosztowało mnie to praca, przyjaciele i partnerzy. To prawie kosztowało mnie moje życie. Kiedy byłem hospitalizowany, w końcu mogłem otrzymać pomoc, której desperacko potrzebowałem. Nadal odbudowuję. Nadal walczę. Ale teraz widzę światło na końcu tunelu.Dla wszystkich, którzy cierpią na chorobę psychiczną: widzę cię, jestem tu dla ciebie, a ty nie jesteś sam. Świat może wydawać się pusty. Wszystko może stracić swój połysk. Po prostu wiedz, że są tacy, którzy naprawdę cię troszczą się i wspierają. Nawet jeśli nie zawsze możesz to zobaczyć lub poczuć."

17 Wpuszczanie miłości

„Przez jakiś czas zmagałem się z łagodną depresją i lękiem, ale nigdy nie było to przytłaczające. Potem dzień po Święcie Dziękczynienia 2016, przeprowadziłem się 5 godzin od mojej rodziny i narzeczonej, aby podjąć pracę na stacji telewizyjnej. Miasto samo w sobie przygnębiło, z jednymi z najwyższych przedawkowania heroiny i wskaźnika ubóstwa w tym stanie… Uderzyłem w dno Rock.Trzymałem to głównie pod kontrolą i faktycznie zacząłem widzieć terapeutę, który bardzo pomógł. Ale pewnego dnia przyszedł tam, gdzie było to za dużo, a ja byłem tak zestresowany i zepsuty od myśli o tym, że muszę iść do pracy i wrzucić się do pracy, która była tak wyczerpująca, że ​​zdecydowałem daleko. Nigdy się nie krzyknąłem, wciąż mogłem się śmiać i żartować z przyjaciółmi, ale po prostu nie widziałem już tego, jak trwać. Chociaż nie powiedziałem mojej narzeczonej, mogła powiedzieć, że coś jest nie tak, i zadzwoniła do mojego terapeuty. Mój terapeuta natychmiast wysłał kogoś z usług, który pomógł mi porozmawiać. Zadzwoniła do mojej pracy, aby powiedzieć im, że tego dnia nie przyjdę do pracy. Że byłem za wystarczająco wdzięczny, ale to reakcje otaczających mnie ludzi mnie poruszyli. Kiedy usłyszał, co się stało, mój współlokator (który pracował na tej samej stacji i której spotkałem dopiero kilka miesięcy wcześniej) natychmiast rzucił się do domu, aby upewnić się, że wszystko w porządku. Tej nocy moja narzeczona pojechała pięć godzin w śnieżnej burzy, aby dostać się do mnie, i spędził ze mną tydzień i spotkałem moich współpracowników. Skończyłem opuścić pracę dwa miesiące później - rok temu od ostatniego wtorku. Wróciłem do domu z rodzicami na kilka miesięcy, a teraz wróciłem do miasta, w którym poszedłem na studia, pracując jako doradca rekrutacyjny dla mojej Alma Mater. Poślubiłem żonę w grudniu zeszłego roku, a ona była moją zbawczą łaską. Jest cudowna, zabawna, mądra i o wiele więcej, niż mogę mieć nadzieję. Całkowicie przypisuję jej uratowanie mojego życia i nigdy nie mogę jej powiedzieć wystarczająco dużo, jak bardzo ją kocham. Ludzie troszczą się o ciebie. Musisz tylko je wpuścić."

18 Zdając sobie sprawę z kontroli nad swoimi emocjami

„Przez chwilę miałem popełnić samobójstwo. Miałem zaplanowaną randkę, miałem metodę, miałem rzeczy, które chciałem zrobić i zrobiłem to wszystko, nawet ćwiczyłem, co chciałem, miałem wspaniałą wizję ludzi wracających do okolicy mój pogrzeb i spotkanie, żeby się dobrze bawić. Wtedy zdałem sobie sprawę, że mam urojenia, nikt nie przychodził na mój pogrzeb. Wszyscy byliby nieszczęśliwi. Notatka nie wyjaśniłaby tego wystarczająco dobrze, bez względu na to, ile razy przepisałem ją w mojej głowie. Moja matka, nigdy nie zrozumie, nigdy nie zrozumie. Więc pomyślałem o tym. Większość rzeczy, o które się martwię, to tylko coś, o co się martwię. Gdybym po prostu przestał się tym troszczyć, nie byłoby to już sh*t. Martwię się o. Mam na myśli, że zabicie się to koniec, nie jest niczym gorszym, co może ci się przydarzyć w tym momencie, gra się skończyła. Może po prostu musiałem rozpocząć nową grę, w której byłem wolny od rzeczy, które mnie trzymają."

19 Wyobraź sobie osobę, która cię znajduje

„Próbowałem samobójstwo, gdy miałem 16 lat. Byłem przygnębiony i nieleczony, ponieważ choroba psychiczna po prostu nie była czymś, co zostało rozpoznane w mojej rodzinie.Obcinam nadgarstki i trzymałem je pod wodą. Jedyną rzeczą, która mnie zatrzymała, była myśl, że moja 5 -letnia siostrzenica będzie mnie, która mnie znalazła. Nie chciałem tego. Więc zabandażowałem, posprzątałem i poszedłem położyć się, aby ponownie ocenić moje życie. Prawdopodobnie powinienem mieć szwy, ale nie byłem gotowy przyznać, że miałem „problemy.„Mam teraz 26 lat. Nadal walczę z moją depresją. Przez pewien czas byłem leczony, ale nienawidziłem skutków ubocznych. Jestem szczęśliwie żonaty, kupiłem dom w tym roku i mam cudowną chrześnicę, która w moim życiu jest absolutnym promieniem słońca. Więc jest tam depresja. Ale myśli samobójcze. Za każdym razem, gdy przychodzi mi to do głowy losowo, przypominam sobie, dlaczego wciąż tu jestem. Ale moje życie jest dla mnie ważne. Chcę żyć, aby cieszyć się dobrymi czasami i walczyć przez zło. Przetrwam. Proszę, każdy, kto to czyta. Jeśli potrzebujesz pomocy, uzyskaj pomoc. Twoje życie jest tego warte. Jeśli potrzebujesz, jest dużo miłości i wsparcia."

20 Zrozumienie, jak się czuje depresja

„Kiedy masz depresję, to jak pada pada codziennie. W niektóre dni to tylko kilka cali. W niektóre dni pada stopę. W niektóre dni pada cztery stopy. Kilka tygodni to pełna zamieć. Kiedy otwierasz drzwi, jest to ściana śniegu. Moc migocze, a potem wychodzi. Jest już za zimno, aby usiąść w salonie, więc wracasz do łóżka ze wszystkimi ubraniami. Piec i kuchenka mikrofalowa nie będą działać, więc jesz zimną popową tartę i nazywasz ten obiad. Nie wziąłeś prysznica od trzech dni, ale jak mogłeś w tym momencie? Jesteś za zimno, żeby robić wszystko oprócz snu. Czasami ludzie wpadają w śnieg na zimę. Zimno przenika. Brak komunikacji w ani na zewnątrz. Jedzenie się kończy. Co możesz w ogóle zrobić, tunel z czterdziestu stóp brzegu śnieżnym z rękami? Jak daleko jest pomoc? Czy możesz nawet dostać się na zamieć? Jeśli to zrobisz, czy w tym momencie w ogóle ci pomogą? Może to śmierć, aby tu zostać, ale śmierć też tam wyjść… czasami i tak łopaty nie wystarczy. Trudno powiedzieć z zewnątrz, ale ważne jest, aby zrozumieć, jak to jest od wewnątrz. Mocno wierzę, że zrozumienie i współczucie muszą być podstawą skutecznego działania. Ważne jest, aby zrozumieć, jaka jest depresja, jak się czuje, jak to jest żyć z nią, abyś mógł pomóc ludziom zarówno indywidualnym, jak i politycznym."

21 Uświadomienie sobie, że nie jesteś sam

„To zostanie pochowane, ale do niedawna moje główne zaburzenie depresyjne było remisja. Coś się wydarzyło około 2 miesiące temu, co odwróciło moje życie do góry nogami, w wyniku czego ostatnio walczyłem z myśli samobójczych. Eskalują, cal po calu.Przeczytałem może 30 odpowiedzi na tym wątku i jestem prawie we łzach przy biurku. Musiałem przypomnieć sobie, że nie jestem sam i że metaforyczny demon, który jest depresją, nawiedza tak wielu ludzi na tej ziemi. Nie mogę się poddać ani poddać.Potrzebowałem tego dzisiaj, aby zmotywować mnie do pozostania na kursie. Pokonałem to raz, mogę to zrobić ponownie.Jednym z moich ulubionych cytatów jest Winston Churchill: Kiedy przechodzisz przez H*ll, kontynuuj.Dziękuję wszystkim, którzy przyczyniają się do tego wątku."

Aby odkryć więcej niesamowitych tajemnic o życiu najlepszego, Kliknij tutaj Aby zarejestrować się w naszym bezpłatnym codziennym biuletynie!