To jest historia tego, dlaczego zawiesamy jemioła w Boże Narodzenie

To jest historia tego, dlaczego zawiesamy jemioła w Boże Narodzenie

Czy wiesz, że jemioła, jeden z najbardziej romantycznych symboli Bożego Narodzenia, jest w rzeczywistości rodzajem pasożyta? Zgadza się. Zakłada wiele codziennych składników odżywczych z kory drzew żywicieli, na których żyje, powodując nieprawidłowe wzrosty znane jako „Motory czarownic”, które zderzają gałęzie gospodarza i zagrażają jego zdrowiu reprodukcyjnym. To na pewno nie najbardziej miłosne opowieści. Istnieje jednak powód, dla którego powiesamy jemioły na Boże Narodzenie, i ma to związek z nauką, jak i bardzo trwałym folklorem, obejmującym tysiące lat i wiele kultur.

Podczas gdy nagie naukowe fakty z jemioły mogą sprawić, że skóra się czołgała, są niezbędne, aby naprawdę zrozumieć roślinę. Jak można się usłyszeć, jemioła jest trująca, a kiedy ptaki jedzą swoje jagody, mają tendencję do szybkiego wydalania lepkich nasion, które prawdopodobnie wyląduje na gałęzi drzewa, na którym następnie siedzą. Nasiona następnie przykleja się do drzewa, potencjalnie pozwalając mu wyrastać w następnym roku. AE0FCC31AE342FD3A1346EBBB1F342FCB

Właściwie sama nazwa „Mistletee” rzuca światło na fizjologię rośliny: kiedy rozkładasz oryginalny termin-Mięszowy-Zostajesz z dwoma słowami, Mistel, co oznacza „odchód” i dębnik, co przekłada się na „gałązkę”, zgodnie z The Washington Post.

Aby spojrzeć na jemioły bardziej symbolicznie, Rob Dunn z Smithsonian Magazyn zauważa: „Czubka jest miarą tego, ile owoców w naszym codziennym życiu, czy to dosłowne, czy figuratywne, zależą od innych gatunków. Polegamy na jemiołach dla tradycji. I zależy od jego drzewa i ptaka, podobnie jak sami tysiące gatunków… naszych upraw, naszych choinek i wielu innych."

Jasne, odchody ptaków i lepkie nasiona nie brzmią jak komponenty klasycznego romansu, ale mitologiczny widok rzuca inne światło na wytrwałą i niezrozumianą roślinę. Związek jemioły z witalnością i dobrym zdrowiem jest co najmniej tak stary jak starożytni Grecy, którzy uważali to za coś w rodzaju panaceum, Według historii.com. Później starożytny rzymski przyrodnik Pliniusz Starszy opisał jego skuteczność w leczeniu wrzodów, epilepsji i ekspozycji na niektóre trucizny.

Oprócz właściwości leczniczych, jemioła zastosowano jako pomoc do reprodukcji, szczególnie przez celtyckie druidów pierwszego wieku a.D. Uważali, że jest to symbol żywotności i podawali roślinę zarówno zwierzętom, jak i ludziom w celu poprawy płodności.

Jedna z głównych opowieści dotyczących jemioły, jednak--i wydaje się, że najbardziej bezpośrednio łączy się z naszym nowoczesnym zrozumieniem romantycznego znaczenia rośliny z nordyckiej mitologii. Według folkloru, bóg Baldur, wnuk Thora, marzył o swojej śmierci. Wierząc, że marzenie o byciu proroctwem, matka Baldura, Frigg, przeszła do siebie, aby zapobiec jego prawdziwej robieniu wszystkich roślin i zwierząt złożyła przysięgę, że nie wyrządzą jej żadnej szkody jej synowi. Ale Frigg nie udało się zabezpieczyć przysięgi od jemioły i bezzwłocznie oszustów Bóg Loki ukazał strzałę z rośliny, którą następnie zabił Baldur. Potem, po tym, jak upadły Bóg został opłakiwany przez jego lud, Baldur został wskrzeszony, inspirując Frigga do ogłoszenia jemioły symbolem miłości i ślubu, że pocałuje wszystkich, którzy podeszli pod nim.

Chociaż nie jest jasne, w jaki sposób jemioła zaczęła być szczególnie powiązana z Boże Narodzenie, rolnik Brian Barth z Smithosonian zakłada, że ​​„ma sens, że jemioła, z wiecznie zielonymi liśćmi i atrakcyjnymi czerwonymi jagodami, zostaną przyniesione w pomieszczeniu jako dekoracja w jałowych miesiącach zimowych, podobnie jak ludzie z konarbami i holly gałęzie."

Więc jeśli zdarzy ci się przejść pod jemiołą w tym sezonie świątecznym, wiedz, że to nie jest tylko kolejna nowość, ale naprawdę bardzo stary rytuał!